نقش مؤلفه‌های امر به معروف و نهی از منکر در بهبود سرمایه اجتماعی دانشجویان دختر (با تأکید بر شرایط آمران و ناهیان، شیوه‌ها و آثار آن)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار و مدیر گروه مدیریت و برنامه‌ریزی امور فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

2 عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

3 کارشناس ارشد مدیریت امور فرهنگی دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان

چکیده

هدف این تحقیق تعیین نقش امر به معروف و نهی از منکر در بهبود سرمایه اجتماعی در میان دانشجویان دختر بود. در این پژوهش تأثیر شیوه‌ها، شرایط و آثار این فریضه بر سرمایه اجتماعی سنجیده شد. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری آن دانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد خوراسگان در سال تحصیلی90_89 به تعداد 944 نفر بودند. 310 نفر با نمونه‌گیری به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه محقق‌ساخته‌ای با 63 سؤال بسته پاسخ بود که برای سنجش پایایی آن از آلفای کرونباخ استفاده شد. (87/0=α) برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از تحلیل عامل، t  تک‌متغیره، تحلیل واریانس یک‌طرفه، آزمون فریدمن و آزمون LSD استفاده شد. نتایج نشان داد که میانگین نمره نقش امر به معروف و نهی از منکر در بهبود سرمایه اجتماعی با میانگین فرضی 3، 61/3 بود که بالاتر از حد متوسط بود. همچنین نقش شرایط آمران و ناهیان، شیوه‌ها و آثار این فریضه در بهبود سرمایه اجتماعی در سطح 01/0>p معنی‌دار است. بین ویژگی‌های جمعیت‌شناختی دانشجویان و دیدگاه آنان تفاوت معناداری مشاهده نشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Role of Commanding Right and Forbidding Wrong in Increasing Social Capital of Female Students

نویسندگان [English]

  • Azar Gholizedeh 1
  • Faeze Taghipoor 2
  • Tayebeh Rajabi 3
1 Assistant Professor , Director of Cultural Affairs Management and Planning Department , Islamic Azad University of Khurasgan
2 Faculty Member of the Islamic Azad University of Khurasgan
3 MA in Cultural Affairs Management, Islamic Azad University, Khorasgan Branch
چکیده [English]

The aim of this study is to determine the contribution of commanding right and forbidding wrong in improving social capital among female students of Khorasgan Islamic Azad University. In this research, the impact of methods, conditions and functions of commanding right and forbidding wrong were evaluated on social capital indicators. The method of the research is correlation descriptive and its statistical society included 944 female students busy studying in Khorasgan Islamic Azad University in the academic year 2011-2012. Simple sampling, on the base of which 310 students were selected, was randomly done. Data collection instruments were a researcher made questionnaire and a response package. The questionnaire included 33 questions related to dimensions of commanding right and forbidding wrong and 30 questions related to components of social capital. Cronbach's alpha was used to assess its reliability and the validity of the questionnaire was achieved 0/87. Statistical data analysis was done at both descriptive and inferential levels. Frequency tables, frequency percentage, standard deviation, average and graphs were used at the descriptive level and at the inferential statistics level, factor analysis, univariable t, one-way variance analysis, Friedman test and LSD test were used. The results showed that the average score of the role of commanding right and forbidding wrong in increasing social capital with hypothetical average 3, was 3/61 which was higher than medium. In addition, the relationship between methods of commanding right and forbidding wrong, conditions of those who order and prohibit and functionality of this duty are meaningful through increasing confidence, introception and strengthening social networks at p

کلیدواژه‌ها [English]

  • commanding right
  • forbidding wrong
  • social capital

مراجع

قرآن مجید.
نهج‌البلاغه.
جوادی‌نیا، حسین (1389)، امر به معروف و نهی از منکر در آثار استاد شهید آیت‌الله مطهری، تهران: صدرا.
راغب اصفهانی، ابوالقاسم حسین بن محمد بن فضل (1362)، مفردات الفاظ قرآن کریم، تحقیق غلامرضا خسروی حسینی، [بی‌جا]: مرتضوی.
رضایی‌راد، عبدالحسین (1384)، امر به معروف در ترازوی تاریخ، قم: مرکز چاپ و نشر دفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم.
رضایی‌راد، عبدالحسین و سیدمحمدتقی قبولی درافشان (1383) «آسیب‌شناسی امر به معروف و نهی از منکر با نظربه تجارب تاریخی»، مجله مطالعات اسلامی، ش69.
رمضانی، محمدعلی (1386)، بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و شدت جرم، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشگاه تبریز، دانشکده علوم انسانی و اجتماعی.
روزبه، محمدحسن (1383)، نظارت همگانی و امر به معروف و نهی از منکر، تهران: مؤسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر.
غدیری، جهان‌بخش؛ پری خسروی‌نژاد و نادر آزادبخت (1387)، «بررسی موانع احیا و ترویج امر به معروف و نهی از منکر»، مجموعه مقالات همایش ملی نظارت همگانی (امر به معروف و نهی از منکر)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم‌آباد.
فوکویاما، فرانسیس (1379)، پایان نظم (سرمایه اجتماعی و حفظ آن)، ترجمه غلامعباس توسلی، تهران: جامعه ایرانیان.
فیلد، جان (1386)، سرمایه اجتماعی، ترجمه غلامرضا غفاری و حسین رمضانی، تهران: کویر.
قربانی لاهیجی، زین‌العابدین (1379)، فریضه امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن و سنّت، تهران: سایه.
کامیابی، سلیمان (1379)، امر به معروف و نهی از منکر و نقش آن در پیشگیری از وقوع جرم، پایان‌نامه کارشناسی ارشد دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکزی.
کلینی، محمد بن یعقوب (1365)، اصول کافی، تهران: دارالکتب الإسلامیه.
محمدیان، مهرداد و عباسی کاظم (1387)، «مطالعه جامعه‌شناختی فریضه امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه اسلام و عوامل مؤثر بر میزان گرایش شهروندان تبریزی نسبت به این فریضه الهی»، مجموعه مقالات همایش ملی نظارت همگانی (امر به معروف و نهی از منکر)، دانشگاه آزاد اسلامی واحد خرم‌آباد.
مسعودی، محمداسحاق (1380)، پژوهشی در امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه قرآن و روایات، تهران: شرکت چاپ و نشر بین‌الملل.
مصباح یزدی، محمدتقی (1389)، بزرگ‌ترین فریضه، قم: مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی.
مکارم شیرازی، ناصر (1374)، تفسیر نمونه، ج3، چ1، تهران: دارالکتاب الإسلامیه.
منصور، جهانگیر (1379)، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، تهران: دوران.
 
Emler, N. & S. McNamara (1996), "The Social Contact Patterns of Young People: Effects of Participation in the Social Ivstitution of Family, Education and Work", Youth and Life Management: Research Perspectives, Yliopistopaino, Helsinki, H. Helve & J. Bynner (eds.), pp.121-139.
Cook, M. (2004), Commanding Right and Forbidding Wrong in Islamic Thought, Cambridge University Press.
Pahl, R. & L. Spencer (1997), "The Politics of Friendship", Renewal 5, 3/4, pp.100-107.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار