The Comparative Study of Iran-Turkey Public Diplomacy in Iraq and Syria

Document Type : Research Paper

Authors

1 Faculty Member of Islamic Azad University, Takestan Branch, Faculty of Law and Political Sciences

2 Ph.D. Student of Political Sciences, Islamic Azad University, Science and Research Branch, Department of Political Sciences, and Researcher of Research Center of IRIB

3 Master Student of Political Sciences, Islamic Azad University, Ashtian Branch

Abstract

 
The paper attempts to investigate the Iran-Turkey public diplomacy in Iraq and Syria after changes in these countries. Iran and Turkey as two effective powers on the Middle East changes try to enforce their goals and policies of public diplomacy in Iraq and Syria based on the nature of states. The main questions are: how is the Iran-Turkey public diplomacy in Iraq and Syria? What are the effects of new changes in these countries on the Iran-Turkey public diplomacy? To respond those questions, the hypothesis of paper is that Iran and Turkey use both their public diplomacy (soft power) and hard power, in their regional competition, in order to stabilize and enhance their regional hegemony. Both countries have some different facilities and opportunities to take advantage of the public diplomacy in Iraq and Syria, but their relative success depends on their strategies and such successes and failures are not perpetual and in all situations. This paper applied the descriptive-analytical methodology and collected the data by the documentary-library instrument.

Keywords


1. آشنا، حسام‌الدین و نادر، جعفری هفت­خوانی (138۶)، «دیپلماسی عمومی و سیاست خارجی: پیوندها و اهداف»، دوفصلنامه دانش سیاسی، ش۵، ص179−20۵.
2. التونیسیک، میخائیل (1392)، «قدرت نرم و منطقه‌گرایی: مطالعه موردی سیاست‌های ترکیه در خاورمیانه»، در مجموعه مقالات مطالعات موردی قدرت نرم (تألیف جکوئیزهایمنز و دیگران)، ترجمه سیدمحسن روحانی، تهران: دانشگاه امام صادقg.
3. پالیزدار، فرهاد (1391)، دیپلماسی فرهنگی ترکیه، تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
4. جعفری، سعید و محمد، آبری (1391)، «ظرفیت‌های ترکیه در الگو شدن برای حکومت‌های جدید عربی: نگاهی سازه‌انگارانه» فصلنامه مطالعات خاورمیانه، سال نوزدهم، ش2، تابستان، ص‌101−124.
5. داداندیش، پروین و ‌افسانه، احدی (1390)، «جایگاه، دیپلماسی عمومی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران»، فصلنامه روابط خارجی، سال سوم، ش1 .
6. درخشه، جلال و مصطفی، غفاری (1390)، «دیپلماسی عمومی جمهوری اسلامی در جهان اسلام، فرصت‌ها، اقدامات؛ اولویت‌ها، دستاورد‌ها»، فصلنامه مطالعات فرهنگ ارتباطات، سال دوازدهم، ش15.
7. دستمالی، محمدعلی (1393)، «سریال‌های تلویزیونی ترکیه، سودای قدرت نرم و تناقض فرهنگی»، بازیابی از سایت: http://www.tisri.org/default−1573.aspx (شنبه 17 خرداد 1393).
8. دهقانی، رضا (1391)، «الگوهای ساختاری و اجرایی دپلماسی فرهنگی ترکیه»، فصلنامه پژوهش‌های سیاسی جهان اسلام، سال دوم، ش4، زمستان، ص‌15−19.
9. ذوالفقاری، مهدی (1392)، «‌اثرگذاری قدرت نرم در دیپلماسی عمومی»، در مجموعه مقالات قدرت نرم جمهوری اسلامی ایران (به اهتمام ناصر جمال‌زاده)، تهران: دانشگاه امام صادقg، ص‌177−214.
10. سجادپور، سید محمدکاظم و موسی‌الرضا، وحیدی (1390)، «دیپلماسی عمومی نوین: چارچوب‌های مفهومی و عملیاتی»، فصلنامه سیاست، دوره 41، ش4، زمستان، ص‌77−95.
11. رفیع، حسین و ملیحه، نیکروش (1392)، «دیپلماسی عمومی و قدرت نرم با تاکید بر قدرت نرم با تأکید بر قدرت نرم ایران در عراق»، پژوهشنامه روابط بین‌الملل، ص‌99−132.
12. سیمبر، رضا و ارسلان، قربانی (1388)، «دیپلماسی نوین در روابط خارجی:‌ رویکردها و ابزارهای متغیر»، ص36.
13. عطایی، فرهاد؛ روح‌اللّه قادری کنگاوری و نبی‌الله، ابراهیمی (1390)، «دیپلماسی عمومی و قدرت نرم: ایران و آمریکا در عراق جدید»، فصلنامه سیاست، دوره 41، ش3، پاییز، ص189−203.
14. قهرمان‌پور، رحمن (1386)، ایران و ژئوپلیتیک قدرت در جهان عرب، تهران: مرکز تحقیقات راهبردی دفاعی.
15. قهرمان‌پور، رحمن (1387)، «سیاست ترکیه در قبال عراق پس از صدام»، در مجموعه مقالات عراق پس از صدام و بازیگران منطقه‌ای، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک، پژوهش شماره 12.
16. کشاورز شکری، عباس (1392)، فرصت‌ها و چالش‌های فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در منطقه خاورمیانه، تهران: دانشگاه امام صادق g و پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
17. گلشن‌پژوه، محمدرضا (1387)، جمهوری اسلامی و قدرت نرم، تهران: معاونت پژوهشی دانشگاه آزاد اسلامی.
18. نای، جوزف (1382)، «قدرت نرم»، ترجمه محمد حسینی‌مقدم، فصلنامه راهبرد، ش29، ص363−380.
19. نجار، سعید و محمدرضا، عبداللّه‌پور (1390)، «تحلیلی بر منازعات ایران و ترکیه در میدان‌های منطقه‌ای از منظر ژئوپلتیک»، فصلنامه سیاست و اندیشه، سال دوم، ش5، بهار، ص‌91−110.
20. نوابخش، مهرداد (1385)، «دیپلماسی رسانه‌ای به مثابه ابزار سیاست خارجی»، در مجموعه مقالات دیپلماسی رسانه‌ای، به کوشش محمد سلطانی‌فر و شهرود امیرانتخابی، تهران: مرکز تحقیقات استراتژیک.
21. نیک­آئین، احسان‌اله (1388)، «دیپلماسی عمومی، رویکردی نو در عرصه روابط بین الملل»، فصلنامه سیاست خارجی، سال بیست و سوم، ش2 (پیاپی 90)، ص362−394.
22. هادیان، ناصر و افسانه، احدی (1388)، «جایگاه مفهومی دیپلماسی عمومی»، فصلنامه روابط خارجی، سال اول، پاییز، ش3.
23. هادیان، ناصر و روح‌الامین، سعیدی (1392)، «از دیپلماسی عمومی سنتی تا دیپلماسی عمومی نوین: رویکردی هابرماسی»، فصلنامه راهبرد، سال بیست و دوم، ش68، ص33−61.
24. هیل، کریستوفر (1387)، ماهیت متحول سیاست خارجی، ترجمه علیرضا طیب و وحید بزرگی، تهران: پژوهشکده مطالعات راهبردی.
25. Alshayji, Adbullah K. (2002),"Mutual Realities, Perceptions, and Impediments between the GCC States and Iran", in Gary G. Sick and Lawrence G. Potter, Security in the Persian Gulf, New York: Palgrave- Macmillan.
26. Anas, Omair ( 2010), Turkey’s Soft Power Challenges in the Arab World, presentation at First Arab Turkey Congress of Social Sciences at Ankara on 11 December,in: http://www.aid.sakarya.edu.tr/uploads/Pdf_2011_6_9.pdf
27. Cull, Nicholas J. (2009), "Public Diplomacy before Gullion: The Evolution of Phrase" in Nancy Snow and Philip M. Taylor (Eds.), Routledge Handbook of Public Diplomacy, London and New York: Routledge.
28. Henrikson, Alan K. (2006), What Can Public Diplomacy Achieve?  http://www.clingendael.nl/publications/2006/20060900_cdsp_paper_dip _c.pdf (accessedFebruary3, 2009).
29. Kalin, İbrahim (2012), Soft Power and Public Diplomacy in Turkey Perceptions, Autumn 2011, Volume XVI, Number 3, pp. 5−23.in: http://sam.gov.tr/wpcontent/uploads/2012/01/ibrahim_kalin.pdf
30. Karawan, Ibrahim A.( 2002), "The Erosion of Consensus: Perceptions of GCC States of a Changing Region", in Gary Sick and Lawrence Potter, Security in the Persian Gulf, New York: Palgrave- Macmillan.
31. Melissen, Jan. (2007), The New Public Diplomacy: Soft Power inInternational Relation, Hampshire: Palgrave Macmillan.
32. Nasr, Vali (2006), the Shia Revival: how Conflicts within Islam Will Shape the Future, Now York: Norton and Company.
33. Owen, State, Roger (2004), Power and Politics in the Making of the Modern Middle East, New York: Routledge.
34. Snow, N. (2006), "U.S. Public Diplomacy: Its History, Problems, and Promise," in: Readings in Propaganda and Persuasion, New and Classic Essays, ed. Garth S. Jowett and Victoria O'Donnell, Thousand Oaks, CA: Sage.
35. Wolf, Charles Brian Rosen (2004), "Public Diplomacy: How to Think about and Improve It", the RAND. www.rand.org/pubs/occasional−papers/2004/ RAND−OP134.pdf (accessed August 15, 2007).