Moderation as A Way for Balance of the Islamic Lifestyle

Document Type : Research Paper

Authors

1 Alumni of the Qom Seminary l Faculty Member of the Research Institute for Hawzah and University

2 Ph.D. student in Women and Family Studies, Religions University

Abstract

The contemporary lifestyles are classified in three excessive, moderate, and extremist forms in a spectrum. Moderation means the abstention from excesses and extremes and is prescribed by religious sources. In the Islamic lifestyle, it implies the same moderation in personal as well as social aspects and in all respects. The purpose of the present article is to explain the personality moderation based on the Quran and hadith and exploring and inferring the moderate model of the Islamic lifestyle. Thereupon, it could be asked based on what model could the Islamic lifestyle be explained? What is the relationship between moderation (in individual) with moderation (in the social sense)? The method used for the purpose of answering these questions is text analysis; first, questions are asked and then, the answers are looked for in the text. In this method, the relationship between the reference to the text and making conclusions about each category is frequent and mutual; that is, the process begins with asking the questions and goes through searching in the text, but it happens that some findings in the text change the meaning of other parts. The findings of the research suggest that the Islamic lifestyle in the individual level is temperate and in the social, moderate. Temperance in the personal lifestyle explains the moderation in the social lifestyle; the Islamic lifestyle maintains acceptable compatibility with either the rest of social and cultural orders and with its internal elements and subcategories; this means that, in no sphere of the individual life is the lack of temperance (excess) and in no social respect is the lack of moderation by the Muslim individual accepted. Finally, moderation in the Islamic lifestyle is not a matter of cases, but a general model visible and observed in all spheres of life.

Keywords

References

  1. آمدی، عبدالواحد بن محمد تمیمی (‌1366)، غررالحکم و دررالکلم، (1 جلدی)، قم: انتشارات دفتر تبلیغات اسلامی.
  2. ابن‌بابویه، محمد بن علی (1389)، الامالی، مترجم ابوالفضل هدایتی، تهران: نسیم کوثر.
  3. جوادی آملی (نوزدهم اسفند 1387)، در دیدار با مسئولان رادیو معارف و رادیو جوان

(http://www.teribon.ir/archives/222132)

  1. حر العاملی، محمد بن الحسن (1403‌ق)، وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه،
    (20 جلد)، تهران: کتاب‌فروشی اسلامیه.
  2. حکیمی، محمدرضا و محمد و علی [بی‌تا]، الحیاة، ترجمه احمد آرام، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  3. خیام، عمر بن ابراهیم (1383)، رباعیات، تهران: فکر روز.
  4. دورژه، موریس (1362)، روش‌های علوم اجتماعی،‌ ترجمه خسرو اسدی، تهران: امیر کبیر.
  5. سبحانی تبریزی، جعفر (1378)، الاقسام فی القرآن الکریم: دراسه مبسطه حول الاقسام الوارده فی القرآن الکریم، قم: مؤسسه الامام الصادقg.
  6. ــــــــــ (1404‌ق)، مفاهیم القرآن،‌ ج‌5، قم: مؤسسه النشرالاسلامی التابعه لجماعه المدرسین.
  7. سیدرضی [بی‌تا]، نهج‌البلاغه لصبحی الصالح، محقق صبحی صالح، قم: مؤسسه دارالهجره.
  8. صفار، محمدبن حسن (1389)، بصائر الدرجات فی علوم آل محمدb؛ ترجمه علیرضا زکی‌زاده رنانی، تهران: وثوق.
  9. طبرسی، الحسن ‌بن ‌الفضل (1408ق)، مکارم الاخلاق، [بی‌جا]،‌ دار الحوراء‌.
  10. طوسی، محمد بن الحسن (1407ق)، تهذیب الاحکام، تحقیق حسن الموسوی خرسان، تهران: دارالکتب الاسلامیه.
  11. فیض کاشانی، محمد بن شاه‌مرتضی (1415ق)، تفسیر الصافی، تحقیق حسین اعلمی، تهران: ‌الصدر.
  12. کافی، مجید (1397)، سبک زندگی با تأکید بر دیدگاه قرآن، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه (در دست چاپ).
  13. کلینی، محمد بن یعقوب (1413)، اصول الکافی؛ مصحح محمدجواد آل‌فقیه، [بی‌جا]، دارالاضوا.
  14. گی روشه (1378)، جامعه‌شناسی تالکوت پارسونز، ترجمه عبدالحسین نیک‌گهر، تهران: مؤسسه فرهنگی انتشاراتی تبیان.
  15. متقی، علی بن حسام‌الدین (1409ق)، کنز العمال فی سنن الاقوال و الافعال، [بی‌جا]، مؤسسه الرساله.
  16. مجلسی، محمدباقر (1403‌ق). بحار‌الأنوار، بیروت: داراحیاء التراث العربی.
  17. محمد بن عبداللهn (1385)، نهج‌الفصاحه، ترجمه و تصحیح ابوالقاسم پاینده، تهران: خاتم الانبیاء‌.
  18. محمّدی ری‌شهری، محمد (1419‌ق)، میزان الحکمه، چاپ دوّم، بیروت: دارالحدیث.
  19. ــــــــــ (1383)، میزان الحکمه، ترجمه حمیدرضا شیخی، قم: مرکز تحقیقات دارالحدیث،‌ چاپ چهارم.
  20. مفید، محمد بن محمد (1388)،‌ اختصاص، مترجم حسین صابری، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
  21. مکارم شیرازی، ناصر (1379)، الأمثل فی تفسیر کتاب الله المنزل؛ قم: مدرسة الامام
    علی بن ابی‌طالب.
  22. نسایی، احمد بن علی [بی‌تا]، سنن النسایی، حاشیه نویس محمد بن عبدالهادی السندی، بیروت: دار احیاء التراث العربی.
  23. نوری، حسین بن محمدتقی (1408ق)، مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، قم: مؤسسه آل‌البیتb‌.
  24. ورام، مسعود بن عیسی (1368)، تنبیه‌الخواطر و نزهه‌النواظر المعروف بمجموعه ورام، [بی‌جا]: دارالکتاب الاسلامیه.
    1. Alexander Thomas T. Smith and John Holmwood, "sociologies of moderation": The Sociological Review, 61: S2, pp. 6-17, )2013( The Authors. Editorial organisation © 2013 The Editorial Board of the Sociological Review
    2. Chaney, David, )1994(, The cultural Turn, New York, Routledge.
    3. Sobel, Michael, (1981), Life style Expenditure in comtem porary American: Relations bet ween stratification and culture, American behavioral scientist, vol. 26. No. 4 pp. 521-533.

Files

Share

How to cite

Statistics