A model for reforming and developing Islamic lifestyle

Document Type : Research Paper

Author

graduate of Qom Seminary School, assistant professor, Research institute for Hawzeh and University

Abstract

Offering performance guidelines to develop lifestyle is laid in the area of executive methodological models and strategic management. This research is an attempt to present such a model and apply it to the lifestyle and finally providing guidelines for developing Islamic lifestyle in the society. The main questions of this study are:  what are the ways of developing Islamic lifestyle in the society?  On the basis of what model it can be found?
The methodology used in this study is qualitative, semi-structured interview and the data was content analyzed  through triple coding; the findings reveal that a) there were two guidelines achieved at in two models; process model and performance guidelines model, b) guidelines were categorized into 7 groups, namely, qualifying human resources, cultural planning, moral-educational guidelines, content guidelines, managerial guidelines, and structure guidelines, c)in Islamic lifestyle models there were much data in the interviews which ended in formation of lifestyle model and extraction of a theory

Keywords


  1. قرآن کریم

    1. استراس، آنسلم و ژولیت کوربین (1385)، اصول روش تحقیق کیفی: نظریه مبنایی، رویه‌ها و شیوه‌ها،ترجمۀ بیوک محمدی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
    2. اسپریگنز، تامس (1370)، فهم نظریه‌های سیاسی، ترجمۀ فرهنگ رجایی، تهران: آگاه.
    3. بلیکی، نورمن (1384)، طراحی پژوهش‌های اجتماعی، حسن چاوشیان، تهران: نشر نی.
    4. توماس، س. کوهن (1383)، ساختار انقلاب‌های علمی، ترجمه عباس طاهری، تهران: نشر قصه.
    5. الحرّ العاملی، محمد بن الحسن (1416ق)، تفصیل وسائل الشیعه الی تحصیل مسائل الشریعه، (30 جلدی)، بیروت: موسسۀ آل‌البیتb، الاحیاء التراث.
    6. حکیم، محمدباقر (1387) جامعۀ انسانی از دیدگاه قرآن کریم، ترجمۀ موسی دانش، مشهد: آستان قدس رضوی.
    7. رابرتسون، یان (1372)، درآمدی بر جامعه (با تأکید بر نظریه‌های کارکردگرایی، ستیز و کنش متقابل نمادی)، ترجمۀ حسین بهروان، مشهد: آستان قدس رضوی.
    8. رفیع‌پور، فرامرز (1377)، آناتومی جامعه مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی کاربردی، تهران: شرکت سهامی انتشار.
    9. ریتزر، جورج (1385)، نظریۀ جامعه‌شناسی در دوران معاصر، محسن ثلاثی، تهران: انتشارات علمی.
    10. شرت، ایون (1387)، فلسفه علوم اجتماعی قاره‌ای: هرمنوتیک، تبارشناسی و نظریه انتقادی از یونان باستان تا قرن بیست و یکم، ترجمۀ هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
    11. صدیق اورعی، غلامرضا (1382)، بررسی ساختار نظام اجتماعی در اسلام، تهران: ادارۀ کل پژوهش‌های سیما.
    12. صفار، محمد بن حسن (1389)، بصائر الدرجات فی علوم آل‌محمدb، ترجمۀ علیرضا زکی‌زاده رنانی، تهران: وثوق.
    13. طالبان، محمدرضا (1388)، روش‌شناسی مطالعات انقلاب: با تأکید بر انقلاب اسلامی ایران، تهران: پژوهشکده امام خمینی و انقلاب اسلامی.
    14. علیپور، مهدی (1389)، پارادایم اجتهادی دانش دینی، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
    15. لیندلف، تامس و برایان تیلور(1388)، روش‌های تحقیق کیفی در علوم ارتباطات، ترجمۀ عبداﷲ گیویان، تهران: همشهری.
    16. لیتل، دانیل (1373)، تبیین در علوم اجتماعی، ترجمۀ عبدالکریم سروش، تهران: مؤسسه فرهنگی صراط.
    17. کافی، مجید (1379)، «باورهای علم دینی»، فصلنامه حوزه و دانشگاه، ش23.
    18. محمدپور، احمد (1389)، ضد روش، منطق و طرح در روش‌شناسی کیفی، تهران: جامعه‌شناسان.
    19. محمدی، بیوک (1387)، درآمدی بر روش تحقیق کیفی، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.