گردشگری دینی: ماهیت و کارکرد

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسنده

عضو هیأت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب

چکیده

این مقاله مروری به موضوع گردشگری دینی است. این موضوع ابتدا به لحاظ مفهومی و معنایی بررسی شده و سپس کارکرد و نقش آن در سه سطحِ «واقعیت اجتماعی»، «فرهنگی» و «معنوی» تحلیل شده است. در این سطوح سه‌گانه، گردشگری دینی یک برساخت اجتماعی و بِسان یک نیاز فرهنگی و معنوی در انسجام و همگرایی انسانی مورد تأکید قرار گرفته و سپس در یک چارچوب مفهومیِ سه‌گانۀ «خداخواهی، دگرخواهی و خودیابی» در نگرش اسلامی تبیین و دسته‌بندی شده است. 

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Religious tourism: its nature and function

نویسنده [English]

  • Allahkaram Karampur
Assistant professor and faculty member at The University of Religions & Denominations
چکیده [English]

Assistant professor and faculty member at The University of Religions & Denominations
This paper aims to review religious tourism (also commonly referred to as faith tourism). The subject matter of this study is firstly investigated with respect to content and meaning and then its function and role in three following levels of reality are explored: social, cultural and spiritual. In these threefold levels, religious tourism is recognized as a social construct as well as a cultural and spiritual need which plays an important role in human solidarity and convergence. And finally in a triple conceptual framework, God-seeking, altruism and self-discovery are explained and classified in Islamic view.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Religious Tourism
  • Pilgrimage
  • Social Reality
  • the Divine
  1. اتو، رودلف (1380)، مفهوم امر قدسی؛ پژوهش درباره عامل غیرعقلانی مفهوم الوهیت و نسبت آن به عامل عقلانی، ترجمه همایون همتی، تهران: نقش جهان.
  2. الاصفهانی، راغب (1426ق)، مفردات الفاظ القرآن الکریم، تحقیق صفوان عدنان داوودی، بیروت: طلیعةالنور.
  3. بوی، فیونا (1392)، مقدمهای بر انسانشناسی دین، ترجمه مهرداد عربستانی، ویراست دوم، تهران: نشر افکار.
  4. پیتر، برگر و توماس لاکمن (1375)، ساخت اجتماعی واقعیت، ترجمه فریبرز مجیدی، چ1، تهران: علمی فرهنگی.
  5. تقی‌زاده داوری، محمود (1380)، «نگاهی به جامعه‌شناسی زیارت»، معرفت، ش45، ص59−61.
  6. دورکیم، امیل (1382)، صور بنیادی حیات دینی، ترجمه نادر سالارزاده، چ1، تهران: انتشارات دانشگاه علامه طباطبایی.
  7. سقایی مهدی، محمد‌حسین پاپلی (1385)، گردشگری مفاهیم و ماهیت، تهران: سمت.
  8. کاظمی، مهدی (1386)، مدیریت گردشگری تهران، چاپ دوم، تهران: انتشارات سمت.
  9. کرمی‌پور، اﷲ کرم (1388(، «پیتر برگر و جامعه‌شناسی دین»، فصلنامه هفت آسمان، س11، ش42، ص143−161.
  10. گیسلر، نورمن ال (1375)، فلسفه دین، ترجمه حمیدرضا آیت الهی، تهران: حکمت.
  11. متانت، زیبا و دیگران (1391)، گردشگری دینی و توسعه فرهنگ زیارت، مجموعه مقالات، ج2، مشهد: آستان قدس رضوی.
  12. محلاتی، صلاح‌الدین (1388)، جستاری در هنگام فراغت؛ سفر و جهانگردی، تهران: دانشگاه شهید بهشتی.
  13. وبر، ماکس (1384)، دین، قدرت، جامعه، ترجمه احمد تدین، تهران: هرمس.
  14. همیلتون، ملکم (1387)، جامعهشناسی دین، ترجمه محسن ثلاثی، تهران: نشر ثالث.
  15. الیاده، میرچا (1388)، دینپژوهی، ترجمه بهاء‌الدین خرمشاهی، چ3، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.
  16. یوسفی، علی و دیگران (1386)، مقدمه‌ای بر جامعه‌شناسی مناسک دینی در ایران
    (چارچوب مفهومی و روش‌شناختی)، گروه مطالعات و پژوهش‌های اجتماعی دفتر تبلیغات اسلامی خراسان.

17. Timothy, D.J. Olson, D. H (2006), Tourism, Religion and Spiritual Journeys, London: Rotledge.